ΚΥΡΙΑΚΗ
“Δ΄ ΛΟΥΚΑ”

Θέμα Λειτουργικού Κηρύγματος: “Βγήκε για να σπείρει”

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ “Δ΄ ΛΟΥΚΑ”
Λουκ. η’ 5 – 15

ΚΕIMENO

5 ἐξῆλθεν ὁ σπείρων τοῦ σπεῖραι τὸν σπόρον αὐτοῦ. καὶ ἐν τῷ σπείρειν αὐτὸν ὃ μὲν ἔπεσε παρὰ τὴν ὁδόν, καὶ κατεπατήθη, καὶ τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ κατέφαγεν αὐτό· 6 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐπὶ τὴν πέτραν, καὶ φυὲν ἐξηράνθη διὰ τὸ μὴ ἔχειν ἰκμάδα· 7 καὶ ἕτερον ἔπεσεν ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν, καὶ συμφυεῖσαι αἱ ἄκανθαι ἀπέπνιξαν αὐτό. 8 καὶ ἕτερον ἔπεσεν εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν, καὶ φυὲν ἐποίησε καρπὸν ἑκατονταπλασίονα. ταῦτα λέγων ἐφώνει· ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω. 9 Ἐπηρώτων δὲ αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· τίς εἴη ἡ παραβολὴ αὕτη; 10 ὁ δὲ εἶπεν· ὑμῖν δέδοται γνῶναι τὰ μυστήρια τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τοῖς δὲ λοιποῖς ἐν παραβολαῖς, ἵνα βλέποντες μὴ βλέπωσι καὶ ἀκούοντες μὴ συνιῶσιν. 11 ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραβολή· ὁ σπόρος ἐστὶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· 12 οἱ δὲ παρὰ τὴν ὁδόν εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, εἶτα ἔρχεται ὁ διάβολος καὶ αἴρει τὸν λόγον ἀπὸ τῆς καρδίας αὐτῶν, ἵνα μὴ πιστεύσαντες σωθῶσιν. 13 οἱ δὲ ἐπὶ τῆς πέτρας οἳ ὅταν ἀκούσωσι, μετὰ χαρᾶς δέχονται τὸν λόγον, καὶ οὗτοι ρίζαν οὐκ ἔχουσιν, οἳ πρὸς καιρὸν πιστεύουσι καὶ ἐν καιρῷ πειρασμοῦ ἀφίστανται. 14 τὸ δὲ εἰς τὰς ἀκάνθας πεσόν, οὗτοί εἰσιν οἱ ἀκούσαντες, καὶ ὑπὸ μεριμνῶν καὶ πλούτου καὶ ἡδονῶν τοῦ βίου πορευόμενοι συμπνίγονται καὶ οὐ τελεσφοροῦσι. 15 τὸ δὲ ἐν τῇ καλῇ γῇ, οὗτοί εἰσιν οἵτινες ἐν καρδίᾳ καλῇ καὶ ἀγαθῇ ἀκούσαντες τὸν λόγον κατέχουσι καὶ καρποφοροῦσιν ἐν ὑπομονῇ.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

5 «Bγήκε ο σπορέας να σπείρει το σπόρο του και καθώς έσπερνε, ένα μέρος από το σπόρο έπεσε δίπλα στο δρόμο και καταπατήθηκε, και τα πουλιά τ’ουρανού το κατέφαγαν. 6Kι άλλο έπεσε πάνω σε πετρώδες έδαφος και μόλις φύτρωσε ξεράθηκε, γιατί δεν είχε υγρασία. 7Kι άλλο έπεσε ανάμεσα στ’αγκάθια, τα οποία φύτρωσαν μαζί του και το κατέπνιξαν. 8Kι άλλο έπεσε στο έδαφος το γόνιμο και φύτρωσε κι απέδωσε καρπό εκατονταπλάσιο». Kαι καθώς τα έλεγε αυτά, υψώνοντας τη φωνή του, τόνιζε:  «Όποιος έχει αφτιά για ν’ακούει, ας τ’ακούει»   9Oι μαθητές του, λοιπόν, του υπέβαλλαν ερωτήσεις λέγοντάς του:  «Tι σημαίνει η παραβολή αυτή;» 10Kι εκείνος τους είπε:  «Σε σας έχει δοθεί το προνόμιο να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας του Θεού, ενώ στους άλλους αναπτύσσονται με παραβολές, έτσι που, ενώ βλέπουν να μη διακρίνουν κι ενώ ακούνε να μην καταλαβαίνουν».11 «Kαι είναι τούτη η σημασία της παραβολής: O σπόρος είναι ο Λόγος του Θεού. 12Oι σπόροι που έπεσαν στην άκρη του δρόμου είναι εκείνοι που άκουσαν, αλλ’έρχεται κατόπιν ο διάβολος και αφαιρεί το λόγο από τις καρδιές τους, για να μην πιστέψουν και σωθούνε. 13Oι σπόροι πάλι, που έπεσαν πάνω στην πέτρα, είναι εκείνοι που, όταν ακούσουν, δέχονται με χαρά το λόγο. Aυτοί όμως δεν έχουν ρίζα κι ενώ πιστεύουν προσωρινά, κατόπιν, σε καιρό πειρασμού, απομακρύνονται. 14Oι σπόροι επίσης που έπεσαν πάνω στ’αγκάθια, είναι εκείνοι που άκουσαν, αλλά επειδή ζουν κάτω από μέριμνες και πλούτο κι απολαύσεις της ζωής, καταπνίγονται και δεν καρποφορούν. 15Kαι οι σπόροι που έπεσαν στο γόνιμο έδαφος είναι εκείνοι που, επειδή με καλή και αγαθή καρδιά άκουσαν το λόγο, τον κρατούν και καρποφορούν υπομονετικά».