Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μιὰ ἀνθρώπινη καί ἐπίγεια ὀργάνωση ἀλλὰ ἕνας Θεανθρώπινος ὀργανισμός, δὲν εἶναι ἕνα ἐφήμερο ἀνθρώπινο σωματεῖο ἀλλὰ τὸ Θεανθρώπινο Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅ,τι γίνεται μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι γεμάτο ἀπὸ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ ὁλόκληρη ἡ ζωὴ μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι εὐλογημένη. Καὶ μιὰ προσευχὴ ποὺ ἀπευθύνει κανείς, ὡς μέλος τῆς Ἐκκλησίας στὸν Θεό, μὲ κατάνυξη καὶ συντριβή, εἶναι αἰτία εὐλογίας καὶ βιώσεως, κατὰ διαφόρους βαθμούς, τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ. 

Ἔχει ἐπικρατήσει νὰ λέγεται ὅτι ὑπάρχουν ἑπτὰ μυστήρια, ἤτοι τὸ Βάπτισμα, τὸ Χρῖσμα, ἡ θεία Κοινωνία, ἡ Ἐξομολόγηση, ἡ Ἱερωσύνη, ὁ Γάμος, τὸ Εὐχέλαιο, ἀπὸ τὰ ὁποία τὰ τέσσερα εἶναι ὑποχρεωτικὰ καὶ τὰ ἄλλα τρία προαιρετικά. Ὅμως ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι τρία εἶναι τὰ βασικὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι τὸ Βάπτισμα ποὺ λέγεται εἰσαγωγικὸ μυστήριο, διὰ τοῦ ὁποίου εἰσαγόμαστε στὴν ἐκκλησιαστικὴ ζωή, τὸ Χρῖσμα ποὺ εἶναι ἡ σφραγίδα τῆς δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ἡ θεία Κοινωνία διὰ τῆς ὁποίας κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ. Ὁ ἱερὸς Νικόλαος Καβάσιλας λέγει ὅτι τὸ Βάπτισμα εἶναι ἡ πνευματικὴ γέννηση τοῦ ἀνθρώπου, τὸ Χρῖσμα εἶναι ἡ κίνηση καὶ ἡ θεία Κοινωνία εἶναι ἡ ζωή.
Τελικὰ πρέπει νὰ ὑπογραμμίσουμε ὅτι τὰ μυστήρια εἶναι οἱ κρουνοὶ διὰ τῶν ὁποίων λαμβάνουμε τὸ ὕδωρ τῆς Χάριτος τοῦ ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, καὶ βέβαια μετέχουμε τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ ἀνάλογα μὲ τὴν πνευματική μας κατάσταση, δηλαδὴ ἀνάλογα μὲ τὸν βαθμὸ τῆς μεθέξεως τῆς καθαρτικῆς, φωτιστικῆς καὶ θεοποιοῦ ἐνεργείας τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἱερὸς Νικόλαος Καβάσιλας γράφει ὅτι ἡ Ἐκκλησία «σημαίνεται ἐν τοῖς μυστηρίοις», δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία φανερώνεται διὰ τῶν μυστηρίων, ποὺ σημαίνει ὅτι διὰ τῶν μυστηρίων βιώνουμε ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας. 
Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γράφει ὅτι ἡ Ἐκκλησία μᾶς τρέφει ὡς ὑπομάζια βρέφη μὲ τοὺς δυὸ μαστούς της ποὺ εἶναι τὸ Βάπτισμα καὶ ἡ θεία Εὐχαριστία. Χωρὶς αὐτὰ δὲν μποροῦμε νὰ ζήσουμε, οὔτε μποροῦμε νὰ ἰσχυριζόμαστε ὅτι εἴμαστε πραγματικὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας.
Καί, βέβαια, πρέπει νὰ συνειδητοποιήσουμε καλὰ ὅτι ἡ μετοχή μας στὰ μυστήρια αὐτὰ γίνεται μὲ προϋποθέσεις, δηλαδὴ μὲ πίστη στὴν θεότητα τοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν σωτηρία μας, μὲ κατάλληλη πνευματικὴ προετοιμασία καὶ αἴσθηση ὅτι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
Πρέπει νὰ μετέχουμε τῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας γιὰ νὰ εἴμαστε πραγματικὰ μέλη καὶ νὰ αἰσθανόμαστε ὅτι ἀνήκουμε σὲ μιὰ πνευματικὴ οἰκογένεια.